|
۱۰-Mk-14
بمب اتمی مارک ۱۴ یک بمب هیدروژنی که در دهه ۱۹۵۰ توسط أمریکا طراحی و ساخته شد. این بمب اولین بمب هیدروژنی با سوخت جامد حساب می شود و در سال ۱۹۵۴ آمریکا ۵ عدد از آن را ساخت و در ماه آوریل در آزمایشی به اسم «کسل یونیون» با قدرت آن رو به رو شدند.
این بمب بلند ۵.۴ متری از ایزوتوپ غیر-رادیواکتیو لیتیوم استفاده می کرد و بمب افکن های بی-۳۶ و بی-۴۷ می توانستند آن را حمل کنند. جرم این بمب ۱۴ هزار کیلوگرم بود و برای اینکه سرعت خود را کم کند با چتر نجات به زمین می رسید.
گفته می شود قدرت انفجار آن ۶.۹ مگاتن بوده!
این بمب ۳۲۸ برابر قوی تر از بمب به کار رفته در ناگاساکی بود اما خیلی سریع بازنشسته شد زیرا 5 مگاتن از قدرت خود را از واکنش شکافت هسته‌ای به دست می‌آورد و حجم تابشی بسیار زیاد از خود به جای می گذاشت؛ هر ۵ بمب بازیافت شدند.
۹-Mk-16
بمب اتم مارک ۱۶ یک بمب هیدروژنی بود که در سال ۱۹۵۴ ساخته شد. این بمب تنها سلاح گرما هسته ای بود که از سوخت دوتریوم سرد استفاده می کرد. مارک ۱۶ دارای محفظه های خلا که در اثر این نوع سوخت به آنها نیاز داشت و به همین دلیل بسیار بزرگ بود.
طول این بمب ۷.۶ متر و جرم آن ۱۹ هزار کیلوگرم بود! بمب افکن بی-۳۶ فقط می توانست آن را حمل کند.
این بمب در آزمایش کسل سنجیده شد اما زیاد توجه سران آمریکا را به خود جذب نکرد. قدرت این بمب ۷ تا ۸ مگاتن بود.
۸-B53
بی۵۳ که با نام مارک-۵۳ هم شناخته می شود یک بمب هیدروژنی سنگر شکن بود که در دهه ۱۹۶۰ توسط آمریکا در جواب به بمب های سنگر شکن شوروی ساخته شد.
طول آن ۳.۶ متر و جرم آن ۴ هزار کیلوگرم بود اما قدرتش به ۹ مگاتن می رسید. این سلاح شعاع ۱۴.۴ کیلومتری خود را نابود کند و ۳۲ کیلومتر را بسوزاند. اگر حداکثر ۳.۶ کیلومتری انفجار باشید دچار تلفات ۹۰ درصدی می شوید!
دهه 1960 بیش از 340 بمب B53 ساخته شد و 50 عدد از آنها به پروژه‌های تایتان منتقل شد. در نهایت، آخرین بمب‌های B53 در سال 2011 متلاشی شدند، چون نگرانی‌های زیادی درباره امنیت و نگهداری از آنها به وجود آمده بود.
۷-Mk-36
مارک-۳۶ در رتبه هفتم را مال خود می کند. این سلاح اولین بار در سال ۱۹۵۰ ساخته شد. این سلاح دارای یک سیستم گداخت چند مرحله ای بود که شباهت بسیار زیادی به مارک-۲۱ داشت، همچنین این سلاح اولین سلاح هسته ای خشک آزمایش شده توسط آمریکا بود.
اندازه آن ۳.۸ متر و جرم آن ۸ هزار کیلوگرم بود و قدرتی نزدیک به ۱۰ مگاتن را ارائه می کرد. این بمب دارای دو چتر مجزا بود تا سرعت فرود آن را پایین بیاورد و به بمب افکن فرصت فرار را بدهد.
ایالات متحده در مجموع بیش از 940 مارک 36 ساخت که از دو نوع Y1 و Y2 بودند. ولی این سلاح هسته‌ای هم در سال 1962 بازنشسته شد و جای خود را با بمب قوی‌تری به نام B41 داد.
۶-ایوی مایک
بمب ایوی مایک یک بمب بزرگ گرما هسته ای که در تاریخ ۱ نوامبر ۱۹۵۲ در منطقه آب‌سنگ حلقوی انوتاک آزمایش شد. ریچارد گاروین سازنده آن بود و جرم آن ۸۲ هزار کیلوگرم و طول آن ۶.۱۹ متر بود و توانش به ۱۰.۴ مگاتن می رسید!
ابر قارچ این بمب کمتر از ۹۰ ثانیه به ارتفاع ۱۷ هزار متری رسید و تا فاصله ۵۶ کیلومتری این انفجار زباله های رادیو اکتیو وجود داشت!
این انفجار دو عنصر جدید به نام اینشتینیوم و فرمیوم را در محل آزمایش به وجود آورد. این عناصر تحت تاثیر تراکم بالای شار نوترونی ایجاد شدند. ایوی مایک از نظر قدرت انفجار 472 برابر مرد چاق تخمین زده می شود.
برای دیدن فیلم آزمایش کلیک کنید
۵-Mk-24
مارک-۲۴ که با نام بی ۲۴ هم شناخته می شود یک بمب گرما هسته ای غول پیکر بود که توسط آمریکا طی سال های ۱۹۵۴ تا ۱۹۵۵ ساخته شد.
حدود ۱۰۵ بمب بر پایه آزمایش سری بمب های کسل بانکی بوجود آمد. مارک-۲۴ سومین بمب بزرگ دنیا از نظر ابعاد است که طول آن ۷.۵ متر و جرم آن ۱۹ هزار کیلوگرم بود. این بمب هیچگاه به طور رسمی آزمایش نشد اما خیلی ها معتقدند قدرت آن ۱۰ تا ۱۵ مگاتن بود.
اگرچه این بمب خیلی زود پس از توسعه بازنشسته شد، ولی بدنه یک مارک 24 حالا در موزه «کسل ایر» در کالیفرنیا برای نمایش قرار داده شده است.
۴-Mk-17
مارک-۱۷ اولین بمب هیدروژنی بود که در آمریکا به تولید رسید؛ این بمب در سال ۱۹۵۴ ساخته شد اما ۳ سال بعد بازنشسته شد اما قدرت آن نزدیک به ۱۵ مگاتن بود.
طول این بمب ۷.۵۲ متر بود و جرمش ۱۸.۸۰۰ کیلوگرم بود. آمریکا ۲۰۰ بمب مارک-۱۷ به همراه چند بمب افکن بی-۳۶ برای این بمب ساخت. این بمب هم دارای چتر ۲۰ متری بود تا فرصت فرار را به بمب افکن بدهد.
۳-TX-21
این بمب که با نام میگو هم شناخته می شود در تاریخ ۱ مارس ۱۹۵۴ در آب‌سنگ حلقوی بیکینی در جزایر مارشال آمریکا آزمایش شد.
طول این بمب ۴.۵ متر و جرمش نزدیک به ۱۰ هزار کیلوگرم بود. قدرت اولیه این بمب ۶ مگاتن بودد که از سوخت شکافت خود از دوترید لیتیوم استفاده می‌کرد. اما در آزمایشگاه ملی لوس آلاموس خطاهایی وجود آمد که قدرت آن ۱۵ مگاتن شد و پس از انفجار گلوله آتشینی به اندازه ۷.۲ کیلومتر ساخته شد که از فاصله ۴۰۰ کیلومتری قابل مشاهده بود.
ارتفاع ابر قارچی این انفجار طی کمتر از یک دقیقه به 14 هزار متر رسید و 11 کیلومتر طول داشت. آلودگی رادیواکتیو این انفجار محیطی به مساحت 11 هزار کیلومتر مربع را در اقیانوس آرام بسط داده بود. به‌علاوه، به‌خاطر شدت بادهایی که در زمان آزمایش وجود داشت، مواد رادیواکتیو تا چند هفته بعد در جنوب شرق آسیا، استرالیا، اروپا و جنوب غرب آمریکا هم مشاهده شد. ریزش رادیواکتیو این انفجار که پیش‌بینی نشده بود، بیماری‌های مختلفی از جمله حالت تهوع، ریزش مو، اسهال، ضایعات پوستی و استفراغ را به وجود آورد.
برای دیدن آزمایش کلیک کنید
۲-B41
بی۴۱ که به نام مارک-۴۱ هم شناخته می شود یک سلاح گرما هسته ای سه مرحله ای بود که توان تخریبی آن به ۲۵ مگاتن می رسید. بی۴۱ از دوتریوم-تریتیوم و دوترید غنی‌شده با لیتیوم-6 برای سوخت استفاده می‌کرد و به همین سبب توانست به یکی از قویترین بمب های اتمی جهان تبدیل شود.
بمب بی۴۱ با اندازه 3.76 متر و وزن بیش از 4800 کیلوگرم، طراحی شده بود تا با بمب‌افکن استراتوفورترس بی۵۲ و استراتوجت بی۴۷ با یا بدون چتر نجات حمل شود. ایالات متحده در حوالی سال‌های 1960 تا 1962 تقریبا 500 عدد از این بمب غول‌پیکر تولید کرد و بعد در ژوئیه سال 1976 آن را بازنشسته کرد تا بی ۵۳را به کار بگیرد.
با وجود این که اندازه مارک-۴۱کوچک‌تر از اکثر بمب‌های موجود در این فهرست بود، محققان تخمین می‌زنند که این سلاح کارآمدترین بمب گرماهسته‌ای تاریخ بود که نسبت به وزنش می‌توانست بیشترین قدرت تخریبی را ارائه کند. بی ۴۱ از نظر قدرت و توانایی انهدام حدود 1136 برابر از بمب مورد استفاده در ژاپن قوی‌تر بود.
۱-تزار
تزار یک بمب هیدروژنی ساخته شده توسط شوروی است که ۳۰ اکتبر ۱۹۶۱ در نوایا زملیا آزمایش شد. جرم تزار ۲۷ هزار کیلوگرم بود!
تزار دارای یک چتر مخصوص بود تا بمب افکن به اندازه ۴۵ کیلومتر از آن دور شود اما دانشمندان زنده بودن خلبانان را ۵۰ درصد در نظر گرفته اند و این را به خدمه پرواز اطلاع نداده بودند.
بمب اتمی تزار ساعت 11:32 شب به وقت محلی از ارتفاع 10,500 متری رها و تقریبا در ارتفاع 4000 هزار متری از سطح زمین منفجر شد. موج انفجار این بمب چنان سهمگین بود که اثر آن 200 کیلومتر آن طرف‌تر در هواپیمایی که برای نظارت در منطقه حاضر شده بود، احساس شد. برخی محققان تخمین می‌زنند که قدرت این انفجار 58.6 مگاتن بود.
خدمه پرواز Tu-95V از انفجار جان سالم به در بردند، اما موج انفجار 114 کیلومتر آن طرف‌تر به هواپیمای آنها برخورد کرد و نزدیک بود باعث سقوطشان شود. یکی از هواپیماهای آمریکا موسوم به KC-135R که در زمان آزمایش در آن نزدیکی قرار داشت، تحت تاثیر موج انفجار قرار گرفت و نزدیک بود خلبان آن جان خود را از دست بدهد.
انفجار بمب تزار که قرار بود یک آزمایش مخفیانه باشد، از 1000 کیلومتر دورتر قابل مشاهده بود و گلوله آتشینی به طول 8 کیلومتر و ابر قارچی بزرگی به ارتفاع 67 کیلومتر (هفت برابر ارتفاع قله اورست) به وجود آورد که تا مزوسفر جو زمین بالا رفت. پژوهشگران می‌گویند موج شوک این بمب تا 900 کیلومتر دورتر حس و باعث شکستن شیشه پنجره‌ها در نروژ و فنلاند شده بود. حرارت انفجار هم چنان زیاد بود که می‌توانست تا فاصله 100 کیلومتری سوختگی درجه سه ایجاد کند.
دانشمندان روس قصد داشتند قدرت این بمب ۱۰۰ مگاتن باشد اما از ترس خطرات قدرت آن را پایین آوردند.
برای دیدن آزمایش کلیک کنید
ممنون که خوندید ❤️
|
