Behzad S.hاین اصرار فونسکا پیولی و کلا مربیان تیمای ایتالیایی ب بازیسازی از عقب و در اصل پاس کاری گلر و دفاعهای وسط از خط شش قدم را اصلا درک نمیشه کرد.این برای تیمایی هست ک ابزار لازمه را قبلا تهیه کردند و میتونن در هر بازی بارها بصورتی مسلط از پرسینگ از جلو حریفان رد بشن.یا اقلا پنج شش بار در هر بازی از پرسینگ رقیب خارج و موقعیت ضدحمله را کسب کنند و بویژه ازش موقعیت گل هم بسازند وگرنه چه سودی داره که آنقدر اصرار کنی از عقب بازیسازی کنی اما با ترس و لرز (و مثل بچه های که تازه راه رفتنو یاد میگیرند) ،هی با تزلزل اطراف شش قدم خودی، پاسهای عرضی ریسکی و بیحاصل بدی و آخر کار هم دیدی بیفایده ست یا لو بدی یا ناگزیر ،و بی‌هدف بکشی زیرش. اونم بدون هیچ ایده و کار تمرین شده ای.حداقل اگه بهر دلیلی بلد نیستی بازیسازی از عقب اجرا کنی میشه با روشهای دیگه موقعیت گل ساخت.وحی منزل نیست که تیکی تاکا انجام بدی. مثلا کار روی ضربات ایستگاهی مثل لیورپول.یا ساخت بازی با ارسال های بلند و تأثیرگذاری‌و سابوندن نوک حمله ای مثل ابراهام یا موراتا که سرزن های خوبی هستن.همون ژیرو هم که بود و همه میدونند چقدر در سرزنی و درگیرشوندگی تبحر داشت میلان اصلا ازش درست استفاده نمیکرد. یا استفاده از ضدحملات.با سرعت و پا ب توپ لیائو و تئو و پولیشیچ باز روش خوبیه که گل بزنی.اما میلان هیچ ایده تمرین شده ای نشون نمی ده.اصلا تیم تغییر نمیکنه. انگار فقط ی راه حل هست اونم پاس کاری ناقص گلر و دفاعها از روی شش قدمه.
سیتی ی غلطی کرد از بارسا الگو گرفت، دیگه همه رفتند طرف این سبک. این تیمای پر چاله چوله ایتالیایی ول کن نیستن همگی دنبال بازیسازی از عقبن.هیچ جوره هم توان انجامش را ندارند.اما انگار تفنگ گذاشتن روی سرشون حتما این سبک بازی کنند.
