مجار سرکش
بلا بارتوک
معمولا همه موافقت دارند که ایگور استراوینسکی، آرنولد شونبرگ و بلا بارتوک سه آهنگساز برجسته نیمه اول قرن بیستم بوده اند: هر سه مستقل و نیرومند و هر سه بدعت گذارشایان و نمایان.
اگر استراوینسکی دقت و منطق را در موسیقی عرضه می دارد،
و اگر شونبرگ از تونالیته مفارقت می کند و مبحثی فیلسوفانه در آهنگسازی می گشاید،
بارتوک رابطه ای میان ناسیونالیسم و اندیشه موسیقیایی قرن نوزدهم از طریق مفهیم بیانی، نیرومند و تکان دهنده برقرار می سازد.
بارتوک مردی کوچک اندام، لاغر و ظریف بود که روح انفجاری
داشت و آماده بود که اگر موسیقی اش هرگز نواخته نمیشد ختی با خودش ناسازگاری و سرکشی کند.
هرگز از صداقت و درستی مصرانه و همه جانبه خود عدول نکرد، حتی آن زمان که با نازیسم به مخالفت برخاست و مجبور شد برای خود خانه ای در جای دیگر پیدا کند.
همیشه حاضر بود که موسیقی خود را به مبانی دفاعی مجهز کند، و از آزادی خود حمایت کند.
برگرفته از کتاب سرگذشت آهنگسازان بزرگ اثر هرولد شونبرگ
پایان بخش اول