طرفداری | ساموئل اتوئو در 10 مارس 1981 در شهر دوالا، در کامرون متولد شد. مانند بسیاری از جوانان آفریقایی، او نیز رویای بازی در فوتبال حرفه‌ای اروپا را در سر داشت. خوشبختانه ساموئل جوان، استعدادی شگرف داشت. وقتی به ده سالگی رسید، او در یکی از برترین تیم‌های پایه کشورش، آکادمی ورزشی کادجی، بازی می‌کرد.
در سال 1992 اعلام شد که این تیم برای محک زدن خود در برابر برخی از بهترین تیم‌های نونهالان فرانسه به اروپا سفر خواهد کرد. برای ساموئل اتوئوی 11 ساله، این نخستین فرصت برای تحقق رویایش بود.
وقتی زمان بازگشت به کامرون فرا رسید، ساموئل جوان دیگر با تیم نبود. در واقع، او به مدت شش ماه پس از ناپدید شدن در اواسط تور، مفقود بود. سرانجام او در حالی پیدا شد که با خواهرش (که چند سال قبل‌تر به فرانسه مهاجرت کرده بود) زندگی می‌کرد.
او به خانه بازگردانده شد اما جاه‌طلبی‌هایش برای راهیابی به فوتبال اروپا در همین جا پایان نیافت. وقتی 13 ساله شد، دوباره به فرانسه بازگشت و این بار تلاش کرد به تنهایی در باشگاه‌های فرانسوی تست بدهد. با این حال، او باز هم ناکام ماند. این شکست نه به دلیل کمبود استعداد، بلکه به دلیل آن بود که هیچ باشگاهی حاضر نبود بازیکنی 13 ساله و بدون مدارک شناسایی را بپذیرد.
با وجود این تلاش‌های چشمگیر، او به دوالا و آکادمی ورزشی کادجی بازگشت. دفعه بعدی که خود را در اروپا یافت، داستانی باورناپذیر برای پسری بود که سال‌ها رویای بازی در آنجا را در سر داشت. او نه تنها به یک باشگاه اروپایی پیوست، بلکه به پرافتخارترین باشگاه تاریخ فوتبال اروپا، رئال مادرید راه یافت.
پس از درخشش در آکادمی کادجی، ساموئل اتوئوی 16 ساله وارد تیم ملی کامرون شد. در همین جا بود که یک استعدادیاب از رئال مادرید از وجود این نوجوان باخبر شد و او را به خدمت گرفت.
سن پایین او باعث شد که بلافاصله در تیم B رئال مادرید قرار گیرد اما چند ماه پس از ورودش، این تیم به دسته سوم فوتبال اسپانیا سقوط کرد؛ جایی که در آن زمان، بازیکنانی از بیرون از اتحادیه اروپا اجازه بازی نداشتند. در نتیجه، اتوئوی 17 ساله برای فصل 97/98 به صورت قرضی به تیم لگانس در دسته دوم منتقل شد.
4 گل در 30 بازی شروعی خوب بود، اما فصل 98/99 شاید تأثیرگذارترین دوره در تمام دوران حرفه‌ای او باشد. انتقال قرضی به تیم مایورکا در لالیگا باعث شد که او در 13 بازی 6 گل به ثمر برساند و این امر موجب شد مایورکا برای خرید دائمی او مبلغی رکوردشکن در تاریخ باشگاه بپردازد. در نهایت، اتوئو تنها 3 بار برای تیم اصلی رئال مادرید به میدان رفت. اما این در مایورکا بود که اتوئو به ستاره‌ای بزرگ تبدیل شد.
پس از سال‌ها تلاش در حرفه‌اش، از ترتیب دادن تست استعدادیابی در سرزمینی بیگانه در سن 13 سالگی گرفته تا تلاش برای اثبات شایستگی خود در تیم اول مادرید در سن 17 سالگی، اتوئو سرانجام محیطی مملو از عشق و پذیرش پیدا کرد.
ساموئل اتوئو، کاپیتان مایورکا
70 گل در 165 بازی باعث شد اتوئو به قهرمان هواداران مایورکا تبدیل شود؛ اما آنچه رابطه او با باشگاه را خاص‌تر کرد، مهربانی‌اش با هوادارانی بود که هر هفته برای دیدن او به ورزشگاه می‌آمدند. در سال 2003، اتوئو که حالا کاپیتان مایورکا بود، مبلغ 30 هزار یورو به عنوان هزینه غذا برای هوادارانی که برای تماشای فینال کوپا دل ری مقابل الچه سفر کرده بودند، پرداخت کرد. مایورکا آن بازی را 3-0 برد و اتوئو دو گل به ثمر رساند.
یک سال بعد، اتوئو با انتقالی 24 میلیون یورویی به بارسلونا پیوست. از آن لحظه به بعد، اتوئو میراث خود را به عنوان یکی از بزرگ‌ترین فوتبالیست‌های تاریخ تثبیت کرد.
در اولین فصل حضورش در این تیم کاتالان، او به عنوان بهترین گلزن مشترک لیگ شناخته شد و بارسلونا قهرمان شد. در سال بعد، او نخستین بازیکنی شد که سه بار پیاپی (2003/04/05) عنوان بهترین بازیکن سال آفریقا را کسب کرد.
زمانی که پپ گواردیولا در سال 2008 جایگزین فرانک رایکارد شد، اتوئو در بارسلونا چنان جایگاه والایی داشت که تنها مهاجم ثابت در تیم بود که جای خود را حفظ کرد. گفته می‌شود گروهی از بازیکنان ارشد، از جمله کاپیتان کارلس پویول، از گواردیولا خواسته بودند که او را حفظ کند.
هر چه که باعث ماندن اتوئو شد، تأثیر آن فوری بود. او 30 گل در لیگ به ثمر رساند و بخشی از یکی از بهترین سه‌گانه‌های هجومی تاریخ فوتبال در کنار مسی و آنری شد. گل ابتدایی او در فینال لیگ قهرمانان مقابل منچستریونایتد، پایان فوق‌العاده‌ای برای سالی شگفت‌انگیز بود که در آن، بارسلونا سه‌گانه تاریخی خود را تکمیل کرد.
ساموئل اتوئو در اینتر
تا پایان فصل 2009، او در پنج فصل حضورش در بارسلونا 100 گل در لیگ به ثمر رسانده بود. آن تابستان، با توجه به باقی‌ماندن تنها یک سال از قراردادش، پیشنهاد تمدید قراردادی که ظاهراً افزایش دستمزدی برایش به همراه نداشت را رد کرد و در قالب معامله‌ای که زلاتان ابراهیموویچ را به بارسلونا منتقل کرد، به اینتر میلان تحت هدایت ژوزه مورینیو پیوست.
در اولین فصل حضورش در اینتر، او به نخستین بازیکنی تبدیل شد که در دو فصل پیاپی با دو تیم متفاوت، سه‌گانه کسب می‌کند؛ چرا که او و اینتر قهرمان سری آ، کوپا ایتالیا و دوباره لیگ قهرمانان شدند.
دو سال بعد، او بار دیگر راهی تیمی جدید شد. مقصد او تیم آنژی ماخاچ قلعه، باشگاه ثروتمند تازه تأسیس در جنوب غربی روسیه بود. این انتقال او را به پردرآمدترین بازیکن تاریخ فوتبال تبدیل کرد. بسیاری این انتقال را حرکتی صرفاً برای پول و فاقد جاه‌طلبی دانستند، اما واقعیت این بود که اتوئو تقریباً همه افتخارات ممکن در فوتبال را کسب کرده بود.
همان‌طور که جان وال، ستاره آمریکایی دنیای بسکتبال، پس از انتقادها از قرارداد بزرگ مالی‌اش گفته بود: «(آینده) بچه‌هایِ بچه‌هایِ بچه‌هایم باید تأمین باشد». آفرین به تو، ساموئل!
به بهانه ۴۴ سالگی ساموئل اتوئو؛ گلهای زیبای مهاجم کامرونی در بارسلونا و اینتر
