طرفداری | کریستین زیگه (Christian Ziege) زاده یک فوریه 1972 در شهر برلین آلمان است. زیگه در پست‌های دفاع چپ و هافبک چپ بازی می‌کرد. او فوتبالش را در دو باشگاه شهر برلین به نام‌های سادترن برلین و رادو برلین شروع کرد و در سال 1985 راهی تیم جوانان هرتا زهلندورف شد. پنج سال بازی در زهلندورف، این بازیکن را در سال 1990 به تیم بزرگسالان بایرن مونیخ رساند. زیگه در ابتدا برای تیم دوم بایرن بازی کرد اما از هفته 19 بوندسلیگا برابر سن پائولی به ترکیب تیم اصلی بایرن رسید. زیگه در جام باشگاه‌های اروپا و بازی برگشت تیمش برابر پورتو گلزنی کرد تا نخستین فصل همکاری‌اش با بایرن مونیخ به روزهای خوبی برسد. از دیگر لحظات مهم زیگه در این فصل، گل پیروزی‌بخش او در هفته 30 برابر دورتموند بود. آمار این فصل این بازیکن، 16 بازی، دو گل و دو پاس گل بود. زیگه در تیم دوم بایرن، آمار هشت گل در 18 بازی را ثبت کرده بود.
از لحظات مهم زیگه در فصل 92-1991، بریس و یک پاس گلش در هفته 25 بوندسلیگا برابر بوخوم بود و این بازیکن به آمار 29 بازی، سه گل و چهار پاس گل در این فصل دست یافت. او در فصل 93-1992 به آمار بهتری در گلزنی رسید و در 30 بازی، 11 گل و هشت پاس گل را ثبت کرد. زیگه پس از آمار خوبش در گلزنی به عنوان یک مدافع و هافبک چپ، در فصل 94-1993، پاس گل‌های زیادی را برای هم‌تیمی‌هایش فراهم کرد تا با آمار 36 بازی، هفت گل و 11 پاس گل، عضو مهمی از ترکیب بایرن مونیخ برای قهرمانی در بوندسلیگا باشد. او سه فصل دیگر فوتبالش را در بایرن گذراند و آمارهای 38 بازی، 12 گل و شش پاس گل در فصل 95-1994، 44 بازی، چهار گل و هفت پاس گل در فصل 96-1995 و 33 بازی، هفت گل و یک پاس گل در فصل 97-1996 را به ثبت رساند. از افتخارات این بازیکن در این سه فصل، قهرمانی جام یوفا در فصل 96-1995 و قهرمانی بوندسلیگا در فصل 97-1996 بود. زیگه در راه قهرمانی اروپایی بایرن، یک گل در مرحله یک‌چهارم نهایی برابر ناتینگهام فارست به ثمر رساند.
در سال 1997، تیم‌های ایتالیایی در صدد جذب زیگه بودند و در رقابت میلان و یوونتوس، روسونری بود که خرید این بازیکن را نهایی کرد. میلان مبلغ 10 میلیارد لیره را به بایرن پرداخت کرد تا مدافع چپ این باشگاه را به ایتالیا بیاورد. او در کودکی با پدرش بر سر خریداری یک لیموناد شرط بسته بود که روزی پیراهن میلان را خواهد پوشید. عملی‌شدن انتقال این بازیکن به ایتالیا باعث شد تا او شرط را برنده شده باشد. او از هفته نخست و دیدار برابر پیاچنزا به ترکیب اصلی میلان اضافه شد و در هفته هفتم برابر سمپدوریا به یک گل و یک پاس گل رسید. او در هفته 24 و دیدار برابر سمپدوریا، تک گل پیروزی‌بخش تیمش را به ثمر رساند. 27 بازی، دو گل و یک پاس گل، آمار این بازیکن در نخستین فصل حضور در ایتالیا بود. درخشش پائولو مالدینی در فصل 99-1998، فرصت‌های بازی زیگه را محدودتر از قبل کرد تا این بازیکن حتی پس از گلزنی برابر رم و امپولی نیز به ترکیب اصلی تیمش بازنگردد. 20 بازی و دو گل در این فصل برای زیگه به ثبت رسید. اختلاف نظر او با آلبرتو زاکرونی، از دیگر دلایل فرصت کم حضورش در زمین بود.
میدلزبورو در سال 1999، از فرصت جذب این بازیکن، نهایت استفاده را کرد و با شش میلیون یورو، او را به لیگ برتر انگلستان آورد. زیگه در میدلزبورو دوران موفقی را سپری کرد و آمار 33 بازی، هفت گل و یک پاس گل، به همراه گلزنی به تاتنهام و اورتون را در کارنامه خود به ثبت رساند. در سال 2000، لیورپول حاضر به پرداخت 9 میلیون یورو به میدلزبورو شد تا زیگه را به تیم خود اضافه کند. او از هفته پنجم و دیدار برابر منچستر سیتی به ترکیب لیورپول اضافه شد. او در ادامه لیگ برتر انگلیس برابر لیدز گلزنی کرد و سپس در راه قهرمانی لیورپول در جام یوفای این فصل، موفق به ثبت یک پاس گل در دیدار برگرفت رفت مرحله یک‌هشتم نهایی برابر رم شد. 32 بازی، دو گل و شش پاس گل در این فصل برای زیگه به ثبت رسید. او به همراه لیورپول به قهرمانی لیگ کاپ و جام حذفی انگلستان نیز دست یافت و در فینال لیگ کاپ و ضربات پنالتی برابر بیرمنگام، پنالتی خود را به گل تبدیل کرد تا سهم مهمی در قهرمانی این باشگاه داشته باشد.
عمر حضور زیگه در لیورپول نیز همانند میدلزبورو به بیش از یک فصل نرسید. او در سال 2001 با 6.5 میلیون یورو راهی تاتنهام شد. گلزنی برابر منچستر یونایتد و ثبت پنج گل و دو پاس گل در 10 هفته نخست لیگ برتر، نوید یک فصل موفق را برای این بازیکن و تاتنهام می‌داد. او در پایان نخستین فصل همکاری‌اش با تاتنهام به آمار 33 بازی، هفت گل و 9 پاس گل رسید. زیگه در فصل بعدی خود موفق به گلزنی در هفته 18 برابر آرسنال شد و آمار 12 بازی، دو گل و پنج پاس گل را ثبت کرد. مصدومیت و مشکل سندروم کمپارتمان که منجر به یک جراحی شد، فصل سوم حضور این بازیکن در تاتنهام را با حضور در بازی‌های کمتری همراه کرد. زیگه در این فصل به آمار 10 بازی و یک گل رسید. او در سال 2005 به آلمان بازگشت و یک فصل برای گلادباخ به میدان رفت. زیگه در گلادباخ، یک پاس گل را در 14 بازی برای هم‌تیمی‌هایش فراهم کرد و در ماه ژانویه 2006، از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
او پیش از حضور در تیم ملی بزرگسلان آلمان، عضوی از تیم ملی زیر 21 ساله‌های این کشور بود. نخستین بازی ملی زیگه در سال 1993 برابر تیم ملی برزیل رقم خورد و این بازیکن موفق به ثبت یک پاس گل در این بازی شد. حضور در لیست نهایی یورو 1996، این بازیکن را به نخستین تورنمنت ملی خود رساند. یورو برای زیگه با گلزنی او در بازی نخست آلمان برابر جمهوری چک شروع شد و با قهرمانی این کشور خاتمه یافت. زیگه در هر شش بازی کشورش در این دوره از یورو در ترکیب ثابت حضور داشت. او پس از تعیین تکلیف برنده دیدار نیمه نهایی آلمان برابر انگلستان در ضربات پنالتی، چهارمین ضربه پنالتی کشورش را به گل تبدیل کرد تا نقش مهمی در قهرمانی آلمان داشته باشد. حضور زیگه در جام جهانی 1998، همانند یورو با حضور ثابتش همراه نبود و این بازیکن در چهار بازی کشورش، 90 دقیقه بازی نکرد. او در این جام جهانی برابر آمریکا، یوگسلاوی، ایران و مکزیک بازی کرد.
حضور زیگه در یورو 2000 با دو بازی 90 دقیقه‌ای او همراه بود. او در جام جهانی 2002 نیز حضور داشت و در سه بازی مرحله گروهی و یک‌چهارم نهایی در ترکیب ثابت کشور به میدان رفت. دو پاس گل برابر عربستان سعودی و یک پاس گل برابر آمریکا، از تاثیرات زیگه در نایب قهرمانی آلمان در این تورنمنت بود. زیگه در لیست نهایی تیم ملی آلمان برای یورو 2004 نیز حضور داشت اما حتی برای یک دقیقه نیز بازی نکرد. آخرین بازی ملی زیگه، پیش از یورو برابر تیم ملی مالت رقم خورد و این بازیکن با آمار نهایی 72 بازی، 9 گل و 16 پاس گل به ماجراجویی‌های ملی‌اش پایان داد. او پس از پایان فوتبالش، مدارک مربیگری خود را کامل کرد و در تیم‌های ملی پایه آلمان، مونشن گلادباخ، آرمینیا بیله‌فلد و چندین باشگاه دیگر کار کرد.
از سری خاطرات فوتبالی
سیمونه پادوین؛ بازیکن چندپسته یوونتوس و آتالانتا
رائول میرلس؛ بدل بازیگر سلطان سلیمان، آقای تتو و هافبک سابق لیورپول، چلسی و فنرباحچه
ویکاش دوراسو؛ مرد هندی تیم ملی فرانسه با سابقه بازی در لیون، میلان و پاری سن ژرمن
