طرفداری | ایوانو بوردون (Ivano Bordon) زاده 13 آوریل 1951 در شهر مارقرای ایتالیاست. او در پست دروازهبان بازی میکرد. او در باشگاه یوونتوس مارقرا، فوتبالش را شروع کرد و در سال 1966 به تیمهای پایه باشگاه اینتر منتقل شد. چهارسال حضور در تیمهای رده سنی اینتر، این بازیکن را در سال 1969 به تیم اصلی این باشگاه رساند. نخستین بازی بوردون در ترکیب اینتر، دیدار هفته 10 برابر لاتزیو بود که او پس از اخراج دروازهبان اصلی اینتر به زمین مسابقه فراخوانده شد و دروازه تیمش را بسته نگاه داشت. او در فصل 71-1970، دروازهبان دوم اینتر بود و در 10 بازی، سه کلینشیت کرد و به همراه تیمش به قهرمانی سریآ رسید.
او در فصل 72-1971، نمایشهای خوبی را در دروازه اینتر داشت و به همراه این باشگاه به فینال جام باشگاههای اروپا رسید. بوردون به جز بازی برگشت یکچهارم نهایی و دو بازی نیمه نهایی، در سایر بازیهای اینتر در جام باشگاههای اروپا از جمله بازی فینال، دروزاهبان فیکس تیم بود و دو کلینشیت را به ثبت رساند اما در فینال، دو گل از آژاکس دریافت کرد و نتوانست به قهرمانی اروپایی اینتر کمک کند. او از هفته هشتم تا دهم سریآ، هیچ گلی دریافت نکرد تا یکی از بازیکنان خوب فصل تیمش باشد. 24 بازی و 14 کلینشیت، آمار بوردون در این فصل بود.

بوردون در سه فصل بعدی خود در اینتر، آمارهای هشت بازی و سه کلینشیت در فصل 73-1972، 18 بازی و چهار کلینشیت در فصل 74-1973، 31 بازی و 11 کلینشیت در فصل 75-1974 و 16 بازی و پنج کلینشیت را در فصل 76-1975 به ثبت رساند. پس از این سه فصل، حضور بوردون در ترکیب اینتر درخشانتر از قبل شد و این دروازهبان، بازیها و کلینشیتهای بیشتری را به ثبت رساند. او در این سالها به آمارهای 42 بازی و 17 کلینشیت در فصل 77-1976، 36 بازی و 17 کلینشیت در فصل 78-1977 و 38 بازی و 17 کلینشیت در فصل 79-1978 رسید. چهار فصل نهایی بوردون در اینتر نیز با ثبات او در ترکیب اصلی تیمش همراه بود تا آمارهای 35 بازی و 15 کلینشیت در فصل 80-1979، 42 بازی و 19 کلینشیت در فصل 81-1980، 37 بازی و 11 کلینشیت در فصل 82-1981 و 41 بازی و 17 کلینشیت در فصل 83-1982، از این دروازهبان به جا بماند. او در فصل 80-1979 توانست با رکورد 686 دقیقه، بیشترین زمان بسته نگهداشتهشدن دروازه در سریآ را داشته باشد.
سال 1983، سال جدایی بوردون از اینتر بود. او به همراه اینتر به دو قهرمانی در لیگ برتر و جام حذفی ایتالیا رسید و یکی از بهترینهای این باشگاه بود. او در ادامه ماجراجوییهایش به سمپدوریا پیوست و سه فصل از فوتبالش را در این باشگاه گذراند. بوردون در فصل نخست حضورش در سمپدوریا، آمار 39 بازی و 13 کلینشیت را ثبت کرده و نخستین حضورش در ترکیب این باشگاه را در بازی با اینتر تجربه کرد. او یکی از ارکان قهرمانی سمپدوریا در جام حذفی فصل 85-1984 بود. بوردون در 13 بازی خود در این جام، پنج کلینشیت کرد. او در بازیهای رفت مراحل یکچهارم نهایی، نیمه نهایی و فینال، دروازه تیمش را بسته نگهداشت. 43 بازی و 20 کلینشیت، آمار این بازیکن در این فصل بود. او یک فصل دیگر در سمپدوریا حضور داشت و آمار 47 بازی و 24 کلینشیت را ثبت کرد. بازی در جام برندگان اروپا و کلینشیت برابر بنفیکا، از تجربیات اروپایی بوردون در سومین فصل همکاریاش با سمپدوریا بود. او سپس راهی سانمرسه در سریسی ایتالیا شد و بعد از یک سال بازی در این سطح، به سریب و باشگاه برشا منتقل شد. بوردون در دو فصل حضورش در برشا، 73 بازی و 34 کلینشیت را ثبت کرد. او در سال 1989، بازنشسته شد.

نخستین بازی ملی بوردون برای تیم ملی ایتالیا در سال 1978 و پیش از شروع جام جهانی برابر اسپانیا رقم خورد. همین یک بازی برای حضور این دروازهبان در لیست نهایی تیم ملی ایتالیا در جام جهانی 1978 کافی بود. او در این دوره از جام جهانی، ذخیره دینو زوف بود و حتی برای یک بازی نیز در ترکیب اصلی قرار نگرفت. یورو 1980 و جام جهانی 1982 نیز با همین سناریو سپری شد. بوردون در جام جهانی 1982، قهرمانی در جام جهانی فوتبال را تجربه کرد. آخرین بازی ملی بوردون در سال 1985 برابر مکزیک رقم خورد تا این دروازهبان با ثبت 22 بازی ملی و هشت کلینشیت، ماجراجویی ملی خود را به پایان برساند. او یکی از دروازهبانهای چابک اینتر و سمپدوریا بود و از این رو، لقب «گلوله» را بر خود گرفته بود. بوردون پس از آویختن کفشهایش، به عنوان مربی دروازهبان در اینتر، یوونتوس و تیم ملی ایتالیا کار کرد.

از سری خاطرات فوتبالی
آلدو دوشر؛ از آسیب به دیوید بکام تا درخشش در لالیگا
میچو پرز؛ شگفتی سال 2012 انگلستان و جرقه اسپانیایی سوانزی با سابقه حضور در ناپولی
دنی گیزا؛ از آقای گلی لالیگا و نخستین بازی ملی در 27 سالگی تا قهرمانی یورو