طرفداری | استقلال تهران، که سال ۱۴۰۳ را با امیدهای زیادی آغاز کرده بود، مسیری کاملاً متفاوت از رقیب سنتی‌اش، پرسپولیس، طی کرد. آبی‌های پایتخت با هدایت جواد نکونام، لیگ را در سال 1403 با صدرنشینی شروع کردند و تا هفته‌های پایانی جزو مدعیان جدی قهرمانی بودند. با یک لغزش کوچک مقابل نساجی، آن هم در مقطعی حساس، جریان رقابت برای قهرمانی را تغییر کرد و پرسپولیس از این فرصت نهایت استفاده را برد و جام را به خانه رساند.
با آغاز لیگ جدید، استقلال به نکونام اعتماد کرد تا تیم را در مسیر موفقیت حفظ کند. اما برخلاف انتظارات، نتایج ضعیف و نمایش‌های دور از انتظار باعث شد تا خیلی زود صدای اعتراض هواداران بلند شود. سرانجام، پس از چند نتیجه ناامیدکننده، جواد نکونام در میان شعارهای «حیا کن، رها کن» مجبور به کناره‌گیری شد. این پایان تلخ برای مربی‌ای بود که فصل قبل توانسته بود استقلال را با 67 امتیاز به رتبه دوم لیگ برساند.
پس از جدایی نکونام، نیمکت استقلال شاهد تغییرات مداوم و حضور مربیانی مثل سهراب بختیاری زاده، پیتسو موسیمانه و محمد نوازی بود. تصمیمات عجولانه مدیریت و عدم ثبات در انتخاب سرمربی، باعث شد که استقلال هرگز نتواند به شرایط ایده‌آل بازگردد. این وضعیت آشفته باعث شد تیم روزهای سختی را در لیگ تجربه کند و امیدهای هواداران یکی پس از دیگری از بین برود.
در نهایت، مدیریت باشگاه تصمیم گرفت هدایت تیم را به میودراگ بوژوویچ، مربی اهل مونته‌نگرو، بسپارد. بوژوویچ که تجربه مربیگری در لیگ‌های مختلف از جمله لیگ روسیه و صربستان را داشت، تلاش زیادی کرده تا تیم را از بحران خارج کند، اما فرصت کافی برای تغییر روند نتایج نداشته است. استقلال تحت هدایت بوژوویچ در 4 بازی اخیر هم نتوانسته به روزهای اوج بازگردد و همچنان در میانه‌های جدول دست‌وپا می‌زد. البته آبی‌ها امیدوارند حضور مجتبی جباری در کادرفنی این تیم بتواند گره کور این فصل را باز کند.
یکی از مهم‌ترین عوامل ناکامی استقلال در سال ۱۴۰۳، تغییرات مداوم در مدیریت باشگاه بود. فصل با مدیریت علی خطیر آغاز شد، اما در میانه راه، فرشید سمیعی جای او را گرفت و در نهایت، علی نظری جویباری به عنوان مدیرعامل جدید انتخاب شد. این تغییرات مداوم در سطح مدیریتی باعث شد که باشگاه از ثبات لازم برای برنامه‌ریزی بلندمدت محروم بماند.
پایانی تلخ؛ سقوط به رتبه نهم جدول
تیمی که سال ۱۴۰۳ را به عنوان بخت اول قهرمانی آغاز کرده بود، در پایان سال با نتایجی ضعیف و ناامیدکننده در رده نهم جدول لیگ برتر قرار گرفت. استقلال با کسب تنها ۲۷ امتیاز از ۲۲ بازی، فصلی ناامیدکننده را پشت سر گذاشت و هوادارانش را بیش از همیشه ناامید کرد.
سال ۱۴۰۳ برای استقلال سالی پر از حسرت و ناکامی بود. از صدرنشینی در آغاز فصل تا سقوط به رتبه نهم در پایان، تغییرات پی‌درپی روی نیمکت و مدیریت، همگی نشان‌دهنده بحران عمیقی بود که آبی‌ها را گرفتار کرده بود. اکنون استقلالی‌ها امیدوارند که در سال‌های آینده، با ثبات در مدیریت و کادر فنی، بار دیگر بتوانند به جایگاه واقعی خود بازگردند و برای قهرمانی بجنگند.
