زمین‌های اولیه (قبل از ۱۳۰۰ میلادی): بخش‌هایی از کشور که قبل از شروع احیای زمین‌ها وجود داشته‌اند با رنگ سبز روشن نمایش داده شده‌اند.
قرون ۱۳۰۰ و ۱۴۰۰: مناطق احیا شده در این دوره با رنگ قهوه‌ای مشخص شده‌اند.
قرون ۱۵۰۰ و ۱۶۰۰: این مناطق به رنگ نارنجی نشان داده شده‌اند.
قرون ۱۷۰۰ و ۱۸۰۰: این مناطق با رنگ زرد مایل به قهوه‌ای نمایش داده شده‌اند.
قرن ۱۹۰۰: زمین‌های احیا شده در این قرن با رنگ خاکستری مشخص شده‌اند.
بیشتر زمین‌های احیا شده در نزدیکی دریا و مناطق ساحلی قرار دارند، به‌خصوص در غرب و شمال کشور. مناطق داخلی نیز شاهد احیای زمین در مقیاس‌های کوچک‌تری بوده‌اند.
برخی از بزرگ‌ترین پروژه‌های احیای زمین در قرن بیستم صورت گرفته‌اند، مانند ایجاد پولدرهای بزرگ در دریای داخلی (ایسل میر).
هلند به دلیل موقعیت جغرافیایی خود همواره با مشکل افزایش سطح آب و از دست دادن زمین‌های خشک روبه‌رو بوده است. احیای زمین به هلند اجازه داده است تا زمین‌های بیشتری برای کشاورزی، شهرسازی و توسعه اقتصادی به دست آورد. ساخت سدها، سیستم‌های زهکشی، و شبکه‌های کانالی از فناوری‌های کلیدی در این فرآیند بوده‌اند.
این نقشه به‌خوبی نشان می‌دهد که هلند چگونه توانسته است طی هفت قرن زمین‌های قابل استفاده خود را گسترش دهد و از منابع آبی برای توسعه کشور بهره ببرد.
مساحت فعلی هلند حدود ۴۱,۵۰۰ کیلومتر مربع است. تخمین زده می‌شود که حدود ۷,۰۰۰ کیلومتر مربع از این مساحت از طریق احیای زمین به‌دست آمده باشد که حدود ۲۰٪ مساحت فعلی هلند است.
