سورنا باقرفر
اختصاصی طرفداری–در این مقاله قصد داریم تا به تحلیل علل عدم موفقیت فن گال در بایرن و به بن بست رسیدن بایرن و فنگال با یکدیکر بپردازیم.
در ابتدا مروری کوتاه بر 2 فصل حضور فن گال در بایرن می کنیم.
فن گال در فصل اول حضور خود تونست با ابیرن 2 جام معتبر بوندس لیگا و دی اف بی پوکال آلمان رفتح کند و در پایان فصل با بایرن به لیگ قهرمانان اروپا راه یابد.
اما در فصل دوم حضور خود از همان اواسط فصل قافیه را به دورتموند باخت و با حذف از دی اف بی پوکال نیز عملا در لیگ قهرمانان تنها امید خود را می یافت نتایج فن گال در دور گروهی لیگ قهرمانان بسیار خوب بود اما در اولین دور حذفی مسابقات ب شکست در برابر اینتر عملا پرونده خود در بایرن را بست.
پس از جدایی فنگال از بایرن کارشنانسان و هیئیت مدیره و خود فنگال نقطه نظرات متفاوتی در این باره داشتند.
هیئیت مدیره بایرن و شخص رومنیگه و هوینس فن گال را عامل عدم نتیجه گیری بایرن می دانستن و از سوی دیگر لوئیس فن گال سرمربی هلندی این تیم نفوذ و دخالت هوینس را عامل اصلی نتیجه نگرفتن خود می دانست.
اما در این مقاله به دلایلی فنی تر خواهیم پرداخت و تا جایی که بتوانیم قضیه را باز تر خواهیم کرد در ابتدا باید گفت که هر آنجه در این مطلب می خوانید صرفا نظرات این جانب می باشد.
1 ـ تیم فن گال از همان ابتدا نیز می لنگید:
درخشش بایرن در فصل اول حضور فن گال و با درخشش در رقابت های مختلف مانع از نمایان شدن ضعف فنی فن گال در بایرن داشت.
فن گال در آلمان رقیب چندان قدرتمندی برای خود نمی دید و مسلما رقیبان را با تعداد گل های بسیار زیاد از دم تیغ خود عبور می داد اما در لیگ قهرمانان اروپا از همان ابتدا با عدم نتیجه گیری در مرحله گروهی و صعود ناپلئونی در روز پایانی مسابقات واضح بود که یک جای کار فن گال به شدت می لنگد.
هر چند فن گال در دور های بعدی در مقابل فورینتینا و منچستر و لیون بازی خوبی را ارائه کرد و توانست با برد در بازی های رفت و شکست در بازی برگشت و به لطف قانون گل زده در خانه حریف یونایتد و فیورنتینا را حذف کرد اما همچنان فن گال از همان نقطه ای که مشخص بود می لنگید.
2 ضعف دفاعی فنگال وعدم تمرکر بر روی برنامه دفاعی برای تیم:
لوئیس فن گال با فروش لوسیو و اضافه شدن هولگر بداشتوبر 19 ساله و از طرفی هم داشتن فن بویتن پا به سن گذاشته و دمیکلیس و برونو نه چندان مطمئن نه از مهره های دفاعی خوبی بهره می برد و نه برنامه دفاعی خاصی در تیم داشت و عملا و صرفا به فکر ارائه یک بازی تهاجمی بر این اساس بود که بیشتر از حریف گل بزند و بدین شکل حریف خود را از پیش روی بردارد.
همین عامل و همین تفکر در فصل دوم تا جایی گسترش یافت که عملا فن گال در بسیاری از بازی ها در دفاع خود از هافبک هایی مثل گوستاوو و تیموشوک استفاده می کرد و به جای دفاع کلاسیک به فکر بازی سازی و شروع جمله از خط دفاعی بود که عملا دفاع بایرن و هافبک دفاع تیم را به پاشنه آشیل تیم تبدیل کرده بود.
3 – خستگی بیش از حد بازیکنان و مصدومیت آن ها در فصل دوم مسابقات:
بازیکنان بایرن پس از انجام حدود 60 بازی باشگاهی با تیم های ملی خود به جام جهانی سفر کردند و در آنجا هم اکثرا تا مراحل پایانی تورنومنت صعود کردند تا جایی که در مرحله نیمه نهایی جام جهانی بایرن بیشترین تعداد ملی پوش در بین 4 تیم صعود کننده هلند برزیل اسپانیا و آلمان را دارا بود.
این حضور متداول بازیکنان بایرن در مسابقات و فرصت کوتاه استراحت تا شروع فصل باشگاهی جدید باعث تحلیل قوای جسمانی بازیکنان بایرن بود که پیامد آن مصدومیت پیاپی و متوالی بازیکنان بایرن بود. (در فصل دوم حضور فن گال تنها بایرنی که مصدوم نشد فیلیپ لام کاپیتان آلمانی ها بود)
از همان ابتدا ارین روبن ستاره همیشه مصدوم باورایایی ها نیم فصل اول را از دست داد و بعد از آن مصدومیت های ریز و درشت زیادی گریبان گیر بایرن شد تا جایی که کمتر بازی را دیدیم که بایرن با ترکیب کامل خود و بدون حد اقل 3 مصدوم به زمین مسابقه برود.
4 – فروش بازیکنان بدون توجه به مصدومیت متعدد بازیکنان و کمبود مهره:
فن گال بدون توجه به آمار بالای مصدومیت در پست های مختلف و کمبود مهره در پست های مختلف از همان ابتدا دست به فورش بازیکنان مختلفی از جمله لوسیو تونی دمیکلیس فن بومل و ... زد که در ادامه نیاز به همین مهره های حس شد .
5 – فن گال به بن بست تاکتیکی رسیده بود :
همانطور که در ابتدا گفتیم فن گال در ساختار دفاع تاکتیکی خاصی و برنامه قبال ذکری نداشت و بیشتر توجه خود را معطوف ارائه بازی سراپا هجومی کرده بود و عمده تاکتیک هجومی او نیز حرکت از جناحین دور زدن دفاع و رسیدن به پشت دفاع و یا نفوذ از جناحین به عرض زمین و ضربات از راه دور بود.
تا زمانی که روبن و ریبری آماده بودند و در زمین حضور داشتنند این امر به خوبی صورت می گرفت اما فن گال غافل از این بود که روبن و ریبری بیتشر از هر بازیکن دیگری در ترکیب مصدوم می شوند و جایگزین مناسبی نیز برای خود ندارند.
ره چند فن گال نیز جایگزین مناسب به عنوان پلن بی برای این تاکتیم خود نداشت.
6 – افت شوان اشتایگر و فن بومل:
شوان اشتایگرو فن بومل به عقیده بسیاری یکی از اصلی ترین دلایل موفقیت بایرن در فصل اول حضور فن گال در این تیم بودند. به خصوص شوان اشتایگر که عملا به جایگاهی والا در و پر ارزش حتی در تیم ملی دست پیدا کرده بود.
اما در فصل دوم با تحلیل قوای بدنیشان و پا به سن گذاشتن فن بومل هر دوی آن ها دچار افت شدند.
تا جایی که فن بومل عملا کارایی فصل قبل خود را نداشت و شوان اشتایگر نیز افت محسوسی پیدا کرده بود و همان چیزی که هیتسفیلد از آن به عنوان موتور و قلب تپنده ی بایرن یاد می کرد به شدت تضعیف شده بود.
البته دلایل دیگری مانند تصمیمات دیکتاتور مابانه فن گال مثل استفاده از بازیکنان در پست غیر تخصصی خود و تبدیل آن ها به بازیکنان چند پستی و سردرگمی آن ها و عوامل از این قبیل نیز در عدم موفقیت فن گال دخیل بود اما عمده دلایل عدم وفقیت او همین 6 بند ذکر شده در متن بود.
مطالب ستون نویسندگان، تنها برگرفته شده از نظرات تحلیل‌گران و نویسندگان سایت طرفداری است.
