ساویولا بارسادر قرن اخیر سه تا تیم مسیری رو آغاز کردند که هدف اصلیشون پیوستن به جمع قدرتهای دنیا بود
اولین تیم چلسی بود. اونها با فروش تیم به یک میلیاردر روس، تشکیل یک تیم قدرتمند و رقابتی و آوردن یک مربی خیلی خوب، تیمی رو شکل دادند که در انگلیس و اروپا جزو قدرتهای ثابت شد. 10 سال پس از این که این روند شروع شد اونها تونستن که اروپا رو فتح کنند.
وقتی شرایط الان و سیستم باشگاه چلسی رو میبینیم ، دیگه مثل 10 سال سابق نیست. یک آکادمی قوی، خیل عظیم بازیکنای جوان قرضی در باشگاهای مختلف اروپا، یک مربی خوب، و یک تیم رقابتی که با جمع آوری ستاره ها شکل نگرفته، بلکه یک تیمه. یک تیم واقعی و باشگاه واقعی.
--------
و 2 تیم دیگه به دنبال چلسی خواستند راه قدرت و افتخار رو آغاز کنند و جزو قدرتهای ثابت فوتبال اروپا بشن
سیتی و پی اس جی.
هر دو تیم با مالکین متمول، سرمایه گذاری شدیدی در فوتبال کردن و تونستن در داخل به افتخار دست پیدا کنند. در 6 سال اخیر همیشه در اروپا حاضر بوده و عمدتا به مراحل حذفی راه پیدا کردند.
ولی مسیری که این 2 تا دارن میرن کاملا متفاوت به نظر میرسه.
اگر سیتی 8 سال پیش ، کلی ستاره جذب کرد و با اون ها لیگ رو بدست آورد، ولی الان، به کلی فرق کرده. آکادمی بسیار قوی و بازیکن ساز، مربی ای که استاد تربیت بازیکنهای جوونه، یک تیم جوون و ... نشون میده که سیتی داره راه باشگاه چلسی رو ادامه میده، و به نظرم با این سیستم به موفقیت نزدیک تره.
در مقابل پی اس جی رو داریم، یک آکادمی معمولی، یک مربی خوب، ولی نه فوق العاده. من هنوز سیستم بازی پی اس جی رو متوجه نمیشم. هر تیمی سبکی داره، ولی سبک پی اس جی چیه؟
درسته با جذب نیمار، پی اس جی تیم خیلی خیلی خطرناکی شده، ولی با تیم شدن به معنای واقعی فاصله داره
و بین این دو تیم، روش سیتی رو نزدیکتر به کسب موفقیت میدونم
