به گزارش سرويس ورزشي جام نيوز، احسان کفاشیان دوست دارد با او به عنوان یک ورزشکار دو و میدانی گفتگو شود، نه به عنوان پسر علی کفاشیان. با این حال، پست حساس پدر او، ناخواسته مصاحبه را به سمت فوتبال می‌برد.
در یکسال گذشته و در اوج فشار‌ها برای جدایی علی کفاشیان از فوتبال، برای احسان هم حاشیه‌هایی پیش آمد. بعضی سایت‌ها او را دلال نفتی خواندند و بعضی سایت‌ها پورشه‌سوار سعادت آباد.
احسان كفاشیان به تمام این سوالات پاسخ می‌دهد.
خنده، سیاست پدرم است
دوستانم می‌گویند: "چرا پدرت با فردوسی‌پور این‌طوری حرف می‌زند؟" من هم می‌گویم: "جلوی عادل فردوسی‌پور فقط باید بخندی." این دیگر سیاست پدرم است. او نمی‌خواهد با عادل فردوسی‌پور یا آدم دیگری درگیر شود، خوشش نمی‌آید یکی او بگوید و یکی عادل. اتفاقا مادرم هم گاهی از پدرم انتقاد می‌کند و می‌گوید: "جدی باش و اینقدر نخند." ولی پدرم می‌گوید: "کارتان نباشد، خودم می‌دانم چکار کنم!"
با پارتی‌بازی به نفت نرفتم
متاسفانه اخباری نادرست درباره من در بعضی از سایت‌ها منتشر شده بود که پیگیری کردم و گفتند سایت‌ها در ایران نیستند و از خارج هدایت می‌شوند. نوشته بودند من دلال نفتی هستم! چون در باشگاه نفت کار می‌کنم، توانسته‌ام در معاملات نفتی دخالت کنم، ولی این خبر‌ها کاملا نادرست است. من اهل حاشیه نیستم. حتی نوشته بودند من با پارتی‌بازی مقام گرفته‌ام. یک نفر که از ورزش سر دربیاورد، می‌فهمد این حرف چقدر اشتباه است. دو و میدانی یک ورزش فردی است، مگر من با پارتی پدرم می‌توانم مقام بیاورم؟!
پورشه ندارم
خبر پورشه‌سوار بودن من هم در نوع خود جالب است. شنیده‌ام فیس بوک در این باره چیزهایی نوشته‌اند، ولی دوستان، من پورشه ندیده‌ام، چه رسد به اینکه پورشه‌سوار باشم! می‌گفتند من از رویانیان پورشه گرفته‌ام، آخر مگر ایشان به من پورشه می‌دهد؟ اصلا چطور می‌شود که آقای رویانیان به من پورشه بدهد؟ مگر من بازیکنشان هستم؟! من پورشه ندارم و این خبر‌ها کاملا دروغ است.
پدرم هر بار گفت بلیت دربی ندارم!
در ۵ سالی که پدرم در فدراسیون فوتبال رئیس است، یک بار هم به این فدراسیون نرفته‌ام. می‌توانید از نگهبان‌ها بپرسید. خودم می‌دانم اگر یک بار من را در فدراسیون ببینند، چه حرف و حدیث‌هایی درست می‌شود. بعضی وقت‌ها دوستانم زنگ می‌زنند و می‌گویند برای بازی دربی بلیت می‌خواهیم و من می‌گویم ندارم. یکی دو بار بچه‌ها زنگ زدند، من هم به پدرم گفتم که بلیت می‌خواهم، ولی هربار می‌گفت: «بلیت ندارم، هیچی نمانده.» باور کنید الان که دوستانم زنگ می‌زنند، می‌گویم من بلیت هم نمی‌توانم بگیرم. پدر من کارهای فدراسیون فوتبال را اصلا به خانه نمی‌آورد.
خیلی به خانواده کفاشیان فشار آوردند
به نظرم وقتی آدم سالم کار کند، خدا او را تنها نمی‌گذارد. آبروی آدم سالم الکی نمی‌رود. به خاطر رفتن پدرم از فوتبال، ما را خیلی تحت فشار قرار دادند، اما دیدید که تیم ملی به جام جهانی رفت. شما نمی‌دانید قبل از صعود، چقدر سختی کشیدیم. خدا جای حق نشسته و دیدید حتی فدراسیون فوتبال، بهترین فدراسیون سال آسیا شد.
