amir hosseinداداش من آرایشگرم چیزیم که بت میگم رو هوا نیست....
اولا داروها و کسشعراتی که هر بابایی برات تجویز میکنه رو نزن به سرت به خصوص ماینوکسیدیل....
ثانیاً باید ببینی عموهات یا به خصوص دایی هات ریزش مو داشتن یا نه...
اگه ریزش موت ژنتیکی باشه هیچ درمان دائم و موفق خاصی براش وجود نداره(به جز کاشت مو)...
اگه سن ت بالای سی سال باشه ریزش موت غیر طبیعی و ریشه اش تو زندگی فردی خودته که ممکن با درست کردن رفتار هات موهات یکم به حالت قبل برگرده...
اگه بین بیست تا سی سال هستی و موهات ریخته فقط دو دلیل داره... یا ژنتیکی یا عواملی که تو زندگیت دخیل هستن...
حالا برا درمانش یه سری راه هست اما بدون هیچ وقت مثل اولش نمیشی و معنی کلمه درمان اینجا فقط جلوگیری از بدتر نشدن کچلیه...
اگه پنج شیش تومن داشته باشی میتونی مو بکاری که اگه زیر سی و دو سال باشی این کار حماقته (چون ریزش مو اون موقع متوقف میشه و تا اون موقع کم کم میریزه و نباید بکاری)...
اگه بدنت پتانسیل فیزیکی خوبی داشته باشه، یه روش هست به نام prp که از خون و پلاسما خودت استفاده میکنن که احتمالا تو سه جلسه هست و هر جلسه اش کم کم دو میلیون هزینشه و هیچ تضمینی نداره برای خوب شدن ولی اگه خوب شه یکی از بهترین روش هاست...
روش های دیگه هم هست اما همش برای افراد بالای سی و خورده ای ساله...
بهترین کاری که شما میتونی بکنی اینه که ریزش موهات رو قبول کنی ولی سعی کنی تا سی سالگی تا حداکثرشو که میتونی نگه داری چون لااقل از بعد از اون چهل سال دیگم باید زندگی کنی... برای کند کردن سرعت ریختنش هم بهترین و بهترین و بهترین کار کچل کردنه... هر ماه با ماشین از ته بزن... وسط های ماه هم یه تیغ روی پوست سرت بکش(گاهی اوقات حتی اینکار باعث تحریک موهای کرکی و تبدیل شدن اونا به موی واقعی میشه)...شاید فکر کنی زشت میشی ولی بعد چند وقت که همه به چهرت عادت کنن کسی نمیگه چهرت بد شه ولی تو هم حتما باید از تکنیک هایی مثل ریش گذاشتن یا استفاده از عینک روی بیاری تا چهرت خوب تر بشه....
در کل من اگه جات باشم کچل میکنم یا موهامو تا حداکثر توانم کوتاه نگه میدارم تا سی سالگی بعد اونم یا میکارم یا خدا کریمه شاید درمان براش پیدا شد
