یکی از بهترین آهنگ های ایرانی ای که تا به امروز شنیدم...
هر سه عنصر اصلی این آهنگ (کلام، آهنگسازی و صدا) در یک اوج "مثال زدنی" قرار دارن
خالی ام ! خالی از آواز، خالی از جرأت پرواز
ای غزل ترین ترانه ! منو از ازل بیآغاز
من و پر کن از ستاره، از یه فریاد دوباره
از یه آهنگ قدیمی که خریداری نداره
من و پر کن از پرستو، از شب نگاه آهو
از تو خاکستر دریا، زنده شو ترانه بانو !
بگو از شب تا خروسخون فاصله چند تا ستاره ست ؟
بگو کی لحظه ی ناب اون تولد دوباره ست؟
بگو تا سفره ی هف سین چند تا یخبندون سرده ؟
بگو چشمای ترانه چند تا بغض و گریه کرده ؟
بگو با منی که نبض روزگار و دست بگیرم
بگو تا از این زمونه خنده هام و پس بگیرم
بگو هستی که بمونم ، پشت زندگی نمیرم
تو که قصه تو قصه نباشی ، از تموم قصه سیرم
خالی ام ! خالی از آواز ، خالی از جرأت پرواز
ای غزل ترین ترانه ! منو از ازل بیآغاز
من و پر کن از ستاره ،از یه فریاد دوباره
از یه آهنگ قدیمی که خریداری نداره
من و پر کن از پرستو ، از شب نگاه آهو
از تو خاکستر دریا ،زنده شو ! ترانه بانو !
ترانه ی سکوتم و تنها تو می شنوی عزیز!
عطر زلال غزل و رو تن واژه هام بریز !
