پیتر استیونتون - 3-4-3 طرحی زیرکانه برای آینده. مربی باوارایایی ها با تلفیقی هوشمندانه از سبک مجارستان دهه پنجاه و بارسلونا، توانسته سبکی نوآورانه و منحصر به خودش پدید بیاورد.
باوارایایی ها دقیقاً برای همین منظور پپ را به مونیخ آوردند.البته باواریایی ها گذشته ی موفقیت آمیزی داشته اند، و در تمام موفقیت های بزرگ شان نیزاز برترین و ممتازترین سبک های زمان شان بهره برده اند.
یوهان کرایف سبک خاصی نصیب بارسا کرد،چنانچه آنها بیش از دو دهه از آن بهره گرفتند. شاید این دلیل خوبی برای حضورگواردیولا در مونیخ باشد، او آمده تا بارسای دیگری بسازد؟ برخی از بایرنی ها آشکارا نگران این موضوع بودند،او می خواهد فقط به استفاده از همان تاکتیک هایی که در بارسلونا ازشان سود برده بسنده کند! در واقع او به چیزی فراتر از بارسلونا فکر نمی کند؟
پپ گواردیولا در عوض صادقانه نظرش را در این مورد ابراز کرده:
" بارسلونا و بایرن متفاوت اند، هر دو تیم های بزرگی هستند. با ویژگی های خاص شان، قطعاً آنها به من اجازه می دهند به افکارم جامه عمل بپوشانم."
او متعصب نیست، فصل قبل این را ثابت کرد. بله بایرن تحت هدایت او بیش از زمان یوپ هاینکس مالکیت توپ را در اختیار دارد و فراموش نکنید بایرن تحت هدایت هاینکس دقیقاً معارض سبک فعلی بایرن بود. پپ از بازیکنان اش خواست وظایفی متفاوت تر ازآنچه قبلاً انجام می دادند، انجام دهند.گاهی این راهکارها کار ساز نمی شد و شاهد تیمی راکد و منفعل بودیم ، زمانی که توپ را در اختیار داشته باشید و نتوانید کاری با آن انجام دهید.زمانی هم نیاز بود تیم به عقب برگردد و با آنچه بهتر می تواند انجامش دهد-یعنی 4-2-3-1 فصل قبل- بازی کند. زمانی که این مورد کاربرد داشته باشد؛ عالی ست. بایرنی ها یک هشتاد دقیقه عالی یکی از بهترین بازی های اروپایی شان را مقابل منچسترسیتی-اکتبر گذشته- در اتحاد انجام دادند، جایی که همه تکه های پازل پپ کامل بود.اما وقتی بایرن به رئال مادرید باخت، حتی نداهایی مبنی بر جدایی گواردیولا از بایرن نیز به گوش رسید. او تمام تلاشش را برای ارتقای قهرمان اروپا انجام داده بود؛ اما در مهمترین بازی شکست خورده بود. انتقادات گسترده ای از گواردیولا به عنوان افراطی که با کلکسیونی از بهترین بازیکنان متحمل چنان شکست تحقیر آمیزی در خانه شده، شد.اما حقیقت چیز دیگری ست، گواردیولا تائید کرده آن شکست بدترین شب دوران مربیگری اش بوده.
به هر حال شاید به این دلیل نیست که بازیکنان در بازی کردن به سبک گواردیولا ناموفق بوده اند، بدتر از آن در واقع تخطی از اصول اش بوده! پپ سعی کرده با حمله بی محابا و دادن فضا به حریف، آنهم به حریفی که به ثانیه ای غفلت برای ضد حمله نیاز داشت.نتیجه بازی رفت را جبران کند. آن شکست عزم پپ را برای همیشه جزم کرد تا از شیوه های اصولی اش هیچ وقت دست نکشد.
" این شیوه ما برای حریف عالی ست چرا که ما 40 متر جلو تر از مانوئل نویر دفاع می کنیم، به هیچ وجه نمی خواهم تاکتیک هایم را تغییر دهم، همیشه تیم هایم رو به جلو بازی می کردند حتی زمانی که در بارسلونای 2 بودم "
او قول داده بود در این فصل پیشرفت بیشتری داشته باشد.شاید مورد نادری باشد که پپ در دو بازی از یک ترکیب استفاده کند، نه تنها با همان ترکیب بلکه با همان استراتژی، پپ گواردیولا برای هر بازی طرح و نقشه ویژه ای دارد.بایرن بر اساس نقاط قوت حریف و راههای مقابله با آن، و ترکیبی از دستورالعمل های همیشگی اش چون مالکیت باهدف توپ و دفاع خارج از زمین خودی، به مصاف حریفانش می رود.
در کتابش«محرمانه های پپ» نویسنده مارتی پرارنائو، کسی که تمام فصل اول حضور او در کنارش بود. پنج راه اصولی و مهم برای نتیجه گیری در بوندسلیگا از زبان او چنین نام می برد؛ مقابله با ضد حملات، دفاع و حمله هوایی، پرسینگ بالا در زمین حریف،استفاده از دو هافبک{ در عوض یک هافبک چنانچه قبلاً ترجیح می داد} و استفاده از کناره ها. اما اینها برای اینکه بگوییم بایرن با چه سیستمی بازی می کند کافی نیست.
موضوع چینش وترکیب هم نیست، بایرن با دو، سه یا چهار دفاع بازی می کند، و تقریباً با چنین چینش های متفاوتی در دیگر فازها مواجهیم.او در بایرن حتی از سیستم WM هم استفاده کرده.چیزی که توسط گوستاو سیبس طی دهه پنجاه و دوران طلایی اش با مجارستان ابداع کرده بود، پپ معمولاً برای حل مشکلاتش بیش از یک بار به آرشیو ها رجوع می کند! پیش از این تفکر استفاده از 9 کاذب در تیم طلایی" مجارهای جادویی" و ناندور هیدگوتی اسطوره ای در این پست، تفکر استفاده از لیونل مسی در این نقش را به ذهنش آورده بود. تیم های گواردیولا معمولاً در یک موقعیت خاص و قراردادی بازی نمی کنند اما در عوض همیشه به فکر تصاحب فضا در زمین هستند، این البته در مواجه با تیم هایی که بسته بازی می کنند و بردن نبردهای میانه میدان است.البته هنگامی که بایرن توپ را در اختیار دارد به دنبال این است که با پاس های کافی سازمان دفاعی حریف را به هم بزند و فضای کافی در فاز دفاعی حریف پیدا کند.در بازی مقابل رم و وردربرمن که به نحوی می تواند نشانگر بهترین هفته ی بایرن تا اینجای فصل باشد، البته نه فقط به دلیل نتیجه قاطعانه بلکه دیکته کامل فلسفه بازی وحکمرانی کامل بایرنی ها .
گواردیولا بعد از بازی با برمن گفت"عالی بازی کردیم، خوب سازماندهی شده بودیم و موقعیت های زیادی خلق کردیم."
اینها تنها خلاصه ای از آنچه گواردیولا به دنبال شان است، بود. او تیم اش را خارج از ساختارهای معمول طبقه بندی می کند.زمانی که تیمش در المپیکو رم را نابود کرد،بطور مثال می توانیم به دیوید آلابا اشاره کنیم، که باید دفاع چپ بازی می کرد. اما در خط دوم سیستمی که چیزی شبیه 2-3-3-2 به نظر می رسید،قرار گرفته بود. ژروم بواتنگ و مهدی بن عطیه تنها مدافعان واقعی بایرن در آن بازی بودند.چه ترکیب دیوانه کننده ای!
کاپیتان فلیپ لام پس از بازی به خبرنگاران گفت" مربی و تیم مربی گری اش ما را برای مقابله با حریف به بهترین نحو آماده کرده بودند، می دانستیم چه کار کنیم، چگونه دفاع کنیم، چگونه حمله کنیم وعملکردی چون امشب نتیجه ای جز این نخواهد داشت "
قطعاً شیوه جدیدی برای مقابله با دورتموند* هم وجود خواهد داشت، نباید به شکست سوپر کاپ آلمان فکر کنیم، در آن بازی بایرنی ها بسیاری از یاران کلیدی شان را در اختیار نداشتند. بدون فرانک ریبری و آرین روبن، بایرن پس از تصاحب توپ قادر نخواهد بود سرعت بازی اش را افزایش دهد،پاس کاری های متناوب و پی در پی ، چیزی که پپ از آن متنفر است. با بازگشت این دو و همراهی خوان برنات، آلابا و رافینیا، تیم موفق می شود موقعیت های زیادی از جناحین خلق کند.گواردیولا در یک جدال خیره کننده سال گذشته در سیگنال ایدونا پارک موفق شده یاران یورگن کلوپ را با سه گل شکست دهد.بایرن قبل از آنکه گوتزه و تیاگو گره بازی را {در نیمه دوم} باز کنند،مجبور شد برای مقابله با پرس شدید دورتموندی ها رو به پاس های بلند آورد. بدون شک برای امروز او برنامه ی خاصی دارد نه چون برنامه اش در سال گذشته.پپ وابسته به تاکتیک به خصوصی نیست، بلکه او تنها وابسته به پیروزی ست!
*مقاله مورد نظر قبل از بازی شنبه شب نوشته شده بود، اما از جهت نگاه کلی نویسنده به بعضی مسائل بدون در نظر گرفتن نتیجه- و حتی با در نظر گرفتن نتیجه - می توان لذت وافری از متن برد.
نوشته شده توسط : پیتر استیونتون
