مربی اسبق شیاطین سرخ در مصاحبه اخیرش در مورد دوران حضور خود در اولدترافورد سخن گفته است. نظر او در مورد نحوه بازی کنونی تیم تا چه حد صحت دارد؟
یونایتد فنز - مربی هلندی بازنشسته دنیای فوتبال در صحبت های اخیر خود موضوع بحث برانگیزی را در رابطه با شیوه رهبری اوله گونار سولسشر مطرح نموده است. با وجود این که همگان نسبت به بقای اسطوره نروژی در باشگاه خوشنود و امیدوار هستند، لوئیز فن خال هنوز هم سعی در توجیه نمودن برنامه های تاکتیکی خود دارد.
او در گفتگوی با BBC چنین بیان می کند:
" مردم تصور می کنند که اخبار کذب و مهمل تنها پس از ریاست جمهوری دونالد ترامپ به وجود آمده است. مورینیو پس از من تاکتیک های تیم را به شیوه دفاع اتوبوسی تغییر داد و بر ایجاد ضد حملات برنامه ریزی نمود. اکنون نیز مربی دیگری با همان شیوه به کار خود ادامه می دهد و تنها تفاوت آن ها این است که سولسشر موفق به کسب پیروزی می شود. "
هر چند وی اذعان دارد که اوله اتمسفر تیم را تغییر داده و جایگاه فوق العاده ای برای پوگبا در نظر گرفته است، اما طرح این ادعا بسیار حائز اهمیت می باشد و می بایست با دقت بیشتری به بررسی آن بپردازیم.
آیا سولسشر واقعا از سیستم دفاع اتوبوسی استفاده می کند؟
قطعا نمی توان منکر این شد که جو باشگاه نسبت به دوره مربیگری مورینیو کاملا زیر و رو شده است، حتی با وجود دو شکست پیاپی، هواداران با همان شور و انرژی سابق به حمایت خود ادامه می دهند، در حالی که زمان مورینیو کسب پیروزی هم تاثیراتی منفی به همراه داشت. در واقع همه چیز رو به بهبودیست. اما آیا مربی نروژی در برنامه های خود از همان شیوه آقای خاص بهر می گیرد؟
شاهد بودیم که لیورپول به عنوان یکی از مدعیان فتح لیگ در 16 ام دسامبر سال گذشته با نتیجه 3-1 یونایتد را شکست داد و همان اتفاق خاتمه کار مورینیو را رقم زد. دو ماه بعد شیاطین سرخ تحت هدایت سولسشر توانستند به تساوی بدون گل دست یابند. این به معنای پیشرفت است، اما چگونه؟ قرمزهای آنفیلد در روز میزبانی خود 22 شوت به سمت دروازه حریف داشتند اما در اولدترافورد تنها 9 بار موفق به این کار شدند بدون آن که حتی یکی از آن ها در چارچوب قرار داشته باشد.
ولی نکته جالب توجه این است که آن ها در مقابل تیم مورینیو 64% و در جدال با تیم سولسشر 65% مالکیت را رقم زدند و وقتی به میانگین موقعیت بازیکنان در زمین نگاه می کنیم خواهیم یافت که هر دو تیم تقریبا در لاک دفاعی بوده اند، یعنی دفاع اتوبوسی و چشم دوختن به ضد حملات.
البته باید در نظر داشت که حریف تیم لیورپول بوده است، آنها یکی از مدعیان قهرمانی لیگ محسوب می شوند، قطعاً در مقابل یک تیم با ثبات کمتر نتایجی متفاوت رقم می خورد. مانند دیدارهای رفت و برگشت در مقابل تاتنهام.
زنبق ها تیم مورینیو را در اولدترافورد با نتیجه ۳ بر صفر شکست دادند، اما در استادیوم ومبلی با یک گل بازی را به شیاطین سرخ واگذار نمودند. نکته این تقابلات نیز آنجاست که شاگردان مورینیو تنها ۶ بار به حریف اجازه شوت زنی به سمت دروازه را داده، ولی دروازه این تیم تحت هدایت سولسشر 20 مرتبه مورد تهدید قرار گرفت و حضور دخیا درون سنگر شیاطین سرخ سدی بزرگ در مقابل مهاجمین حریف بود. در هر دو دیدار ترکیبی تقریبا یکسان و در نواحی عقب تر زمین شکل گرفت و برنامه برهم زدن نقشه های هجومی سفید پوشان لندن بود.
این بار تا حدودی در مقابل تیمی نسبتا قدرتمند قرار داشتیم، با نگاهی به میانگین قرارگیری بازیکنان در زمین، در جدال های رفت و برگشت مقابل کریستال پالاس مشاهده می کنیم که شیوه دفاعی چه در دوره مورینیو و چه در زمان حضور سولسشر تغییر چندانی نیافته است.
در واقع چنین نتیجه می دهد که ادعای فن خال در مورد تکرار سیستم دفاع اتوبوسی توسط سولسشر حقیقت دارد و تحرکات هجومی بر اساس ضد حملات پایه ریزی می شود.
پس دلیل اصلی نتیجه گیری سولسشر چیست؟
می توان گفت تحلیل فن خال درست بوده است اما در حقیقت کامل نیست. او توصیف می کند که مربی کنونی شیاطین سرخ چه مواردی را مانند مورینیو مورد استفاده قرار می دهد اما به این اشاره نمی کند که چه چیزهایی را به آن افزوده است. تنها صحبت او در این باره اشاره به پیروزی های منچستر یونایتد می باشد.
پاسخ اصلی به این سوال نیز در بیانات خود او نهفته است. وی تاکید دارد که سولسشر از دفاع اتوبوسی استفاده نموده و دست به ضد حملات می برد. بله کاملا درست می باشد، تفاوت در ضد حملات است. کاری که اوله گونار سولسشر با مهاجمین خود انجام می دهد، در طی این سالیان هرگز در برنامه های هجومی مورینیو دیده نشد. آن ها با توان بالا، با سرعت زیاد و مستقیم دست به حمله می زنند.
یونایتد تحت مربیگری مورینیو 17 و با سولسشر 13 بازی در لیگ برتر انجام داده است. آنها در هر بازی به طور میانگین 22/53 دفع توپ داشته اند و اکنون 19/46 بار مجبور به انجام آن می شوند. 59% از 14/08 تکل در هر بازی را با موفقیت انجام داده در حالی که در گذشته این رقم 56% از 16/29 تکل در هر بازی بود. این بدان معناست که نیاز کمتری به دفاع پیدا می کنند چرا که زمان بیشتری توپ را مورد استفاده قرار می دهند.
شیاطین سرخ در این فصل 300/69 بار در هر بازی در نیمه حریف توپ را پاس داده و 78% از آن موفقیت آمیز بوده است. این در حالیست که در دوران مورینیو به میزان 75% پاس موفق صورت می گرفت. آن ها سریعتر و با تعداد بالاتری نسبت به گذشته توپ را بین مهاجمین انتقال می دهند که در نتیجه آن مدافعین حریف زحمت بیشتری جهت دنبال کردن مسیر آن متحمل شده و فضای مناسبتری در اختیار قرار می گیرد.
شاگردان سولسشر 59% از 16/38 دریبل در هر بازی را با پیروزی پشت سر می گذارند. جهشی قابل توجه نسبت به میزان 47% از 15/29 در هر بازی زمان مورینیو. همچنین آمار مربی پرتغالی در زمینه شوت 9/71 بار در هر بازی و 1/71 گل به ثبت رسیده است. در مقایسه با سولسشر که عدد 11/46 با 2/23 گل به چشم می خورد.
با وجود آن که تعداد شوت های آن ها افزایش یافته، نسبت گلزنی آن ها نیز به 19/46% ترقی کرده است. بدین معنی که در شرایط و موقعیت های بهتری اقدام به شوت زنی می کنند چرا که تحرکات هجومی سریعتر و با ذکاوت بالاتری انجام می پذیرد.
نکته ای که بسیار باید به آن توجه داشته باشیم این است که در زمان مربیگری مورینیو تنها 3 بار ضد حمله موفق صورت گرفت که هیچ کدام منجر به باز شدن دروازه حریف نشد. اما شیاطین سرخ تحت هدایت سولسشر 11 بار ضد حمله موفق ترتیب دادند که در نتیجه آن 3 بار دروازه حریفان فرو ریخت. اکنون نیز اسطوره نروژی با وجود تعداد بازی کمتر، از نظر تعداد گل زده با مربی پیشین خود برابری می کند.
بنابراین بخشی از دیدگاه فن خال درست می باشد چرا که با وضعیت کنونی قوای دفاعی، چاره ای جز به کارگیری شیوه ای تدافعی وجود ندارد، خصوصا در مقابل تیم هایی با کیفیت بالاتر. او همچنین در صحبت های خود به این نکته اشاره داشت که:
" رسانه ها بازی ها را آنالیز نمی کنند، بلکه تنها به نتایج توجه دارند. "
کاملا درست است، ولی اگر تنها یک بار این آنالیز انجام شود خواهند یافت که ساختار دفاعی همانند سابق صورت می گیرد و تیم در مجموعه عقب می نشیند. اما توانایی آن ها در تبدیل وضعیت دفاعی به هجومی و شروع ضد حملات سلاحیست که توسط اوله گونار سولسشر به یکی از مرگبارترین موارد موجود در چند سال اخیر تبدیل شده است. اکنون شیوه بازی منچستر یونایتد همانند دوران قدیم چشم نواز گردیده و به عنوان یکی از تیم های خطر آفرین برای حریفان به شمار می آید.
این ویژگی به هیچ وجه از سال 2014 در تیم مورینیو دیده نشد. تفاوت اصلی در اینجاست.
منبع: SQUAWKA
