طرفداری | گلن استرومبرگ (Glenn Strömberg) زاده پنجم ژانویه 1960 در شهر گوتنبرگ سوئد است. او در پست‌های هافبک میانی و تدافعی بازی می‌کرد. گونار اندرسون، پدربزرگ گلن، یک بوکسور بود و نوه‌اش نیز تصمیم گرفت تا همانند پدربزرگش ورزشکار شود. استرومبرگ از 10 سالگی وارد ورزش پینگ پنگ شد و یکی از بهترین‌های منطقه خود بود. او پس از قهرمانی‌های متعدد در منطقه‌اش به لیگ برتر پینگ پنگ سوئد رسید و در مسابقات انتخابی المپیک شرکت کرد. او هم‌زمان با پینگ پنگ، در تیم لرکیلز فوتبال بازی می‌کرد و مورد پسند باشگاه گوتنبرگ قرار گرفت. استرومبرگ در دوراهی پینگ پنگ و فوتبال، فوتبالیست‌شدن را برگزید و پیشنهاد باشگاه سوئدی را قبول کرد. او در سال 1979 به تیم بزرگسالان گوتنبرگ پیوست.
او در فصل نخست حضورش در گوتنبرگ، آمار 24 بازی و یک گل را ثبت کرد و موفق به بازی در جام برندگان اروپا و اینترتوتو شد. او در فصل دوم حضورش در این باشگاه موفق به گلزنی در جام اینترتوتو برابر باشگاه‌های کازینو سالزبورگ و بولدکلاب دانمارک شد. آمارهای این بازیکن در گوتنبرگ، 25 بازی و دو گل در فصل 1980، 21 بازی و یک گل در فصل 1981 و 27 بازی و پنج گل در فصل 1982 بود. او عضوی از تیم شگفتی‌ساز اسون گوران اریکسون در جام یوفای فصل 82-1981 بود. گوتنبرگ با درخشش استرومبرگ در میانه میدان، هامبورگ ارنست هاپل را در فینال جام یوفا شکست داد و به قهرمانی مهمی در تاریخ فوتبال سوئد رسید. ویژگی‌های مهم فنی استرومبرگ مانند دوپا بودن، دریبلینگ قابل قبول، پاس‌های کوتاه صحیح و بازی هوایی خوب باعث شده بود تا به یکی از هافبک‌های مهم فوتبال اروپا تبدیل شود. یک قهرمانی در لیگ برتر و یک قهرمانی در جام حذفی سوئد، از جمله افتخارات دیگر این بازیکن در گوتنبرگ بود.
استرومبرگ در نقل و انتقالات زمستانی سال 1982 به همراه اریکسون راهی بنفیکا شد. همکاری موفق اریکسون و استرومبرگ در بنفیکا نیز ادامه داشت و تیم این دو، علاوه بر قهرمانی در لیگ برتر پرتغال، نایب قهرمان جام یوفا شد. استرومبرگ بار دیگر در فینال جام یوفا به میدان رفت اما شکست برابر اندرلخت، آن‌ها را از دومین قهرمانی متوالی در این جام محروم کرد. آمار این بازیکن در فصل نخست حضورش در بنفیکا، شش بازی و یک گل بود. او در فصل بعدی، آمار 26 بازی و 9 گل را به ثبت رسانده و قهرمانی مجدد در لیگ برتر پرتغال به همراه قهرمانی در سوپرکاپ این کشور را به افتخاراتش اضافه کرد.
آتالانتا که در سال 1984 به سری‌آ بازگشته بود، برای حضور موفق‌تر در بالاترین سطح فوتبال ایتالیا، استرومبرگ را هدف نقل و انتقالاتی خود کرد. این بازیکن با 500 هزار دلار به سری‌آ که مرکز تجمع ستارگان دنیای فوتبال در دهه هشتاد بود، منتقل شد. استرومبرگ در هفته نخست برابر اینتر، عضو ثابتی در ترکیب آتالانتا بود و جایگاهش را تا پایان فصل حفظ کرد. او در این فصل موفق به گلزنی برابر آولینو و میلان شد و آمار 30 بازی و سه گل را به ثبت رساند. او در چند ماه نخست حضورش، تغییر فلسفه شدیدی را احساس کرد زیرا در بنفیکا و گوتنبرگ، تنها برای پیروزی می‌جنگید اما در سری‌آ، بقا نیز عملکرد موفقی برای آتالانتابود. استایل استرومبرگ نیز به شدت مورد علاقه ایتالیایی‌های خوش‌پوش بود زیرا او با موهای بلوند خود، تنباکو می‌جوید و علاوه بر بازی‌های رومیزی آن زمان، عاشق رولینگ استونز بود. او فرم خوب خود را در فصل دوم حضورش در ایتالیا حفظ کرد و آمار 36 بازی و پنج گل را به ثبت رساند.
او به همراه آتالانتا در فصل 87-1986، فینالیست جام حذفی ایتالیا شد و در این راه، یک گل در مراحل نخست برابر مسینا به ثمر رساند. با این حال، شکست برابر ناپولی، استرومبرگ و یارانش را به نایب قهرمانی این جام رساند. عملکرد خوب آتالانتا در جام حذفی به سری‌آ تعمیم پیدا نکرد تا این باشگاه به سری‌ب سقوط کند. آمار این بازیکن در این فصل، 36 بازی، چهار گل و دو پاس گل بود. با وجود سقوط آتالانتا و پیشنهاد جدی رم اریکسون به این بازیکن، او تصمیم گرفت در آتالانتا بماند و به این باشگاه در راه بازگشت به سری‌آ کمک کند. باشگاه آتالانتا نیز با درخواست سرمربی وقت این باشگاه، بازوبند کاپیتانی را به این بازیکن سپرد. او پس از سقوط آتالانتا، انتقادات زیادی را تحمل کرد و کنایه‌های زیادی را از رقبا شنید. بعضی از رقبای آتالانتا به علت تعصب این بازیکن به باشگاه شهر برگامو، او را به دلیل موهای بلوند و نماد این باشگاه با نام زنانه «ماریسا» صدا می‌کردند. اتفاقی که باعث شد در یکی از بازی‌های آتالانتا، این بازیکن از فنس‌ها عبور کرد و خطاب به تماشاگران گفت: «من ماریسا نیستم. من گلن استرومبرگ، کاپیتان باشگاه آتالانتا و تیم ملی سوئد هستم. این را هیچکس فراموش نکند»
بازگشت آتالانتا به سری‌آ با دخشش استرومبرگ، پاسخ خوبی برای منتقدان این بازیکن بود. او در فصل 88-1987، آمار کلی 44 بازی و چهار گل را به ثبت رساند. به دلیل نایب قهرمانی آتالانتا در جام حذفی سال 1987، با وجود سقوط این باشگاه، آن‌ها در جام برندگان اروپا حضور داشتند. استرومبرگ و یارانش به نیمه نهایی جام برندگان صعود کردند و این بازیکن در این مرحله برابر میشلن بلژیک گلزنی کرد. فرم بسیار خوب این بازیکن در بازگشت به سری‌آ نیز ادامه داشت و او به همراه آتالانتا، دو بار جواز حضور در جام یوفا را به دست آورد. آمارهای استرومبرگ، از بازگشت به سری‌آ، 34 بازی، دو گل و یک پاس گل در فصل 89-1988، 34 بازی، یک گل و یک پاس گل در فصل 90-1989، 26 بازی، دو گل و دو پاس گل در فصل 91-1990 و 31 بازی و دو گل در فصل 92-1991 بود. او در سال 1992، تصمیم به خداحافظی از دنیای فوتبال گرفت و آخرین بازی خود را در 24 می 1992 برابر اینتر به ثبت رساند. این بازیکن در میان اشک‌های هواداران تیمش، چهار گوشه زمین را بوسید و بازنشسته شد.
نخستین بازی ملی این بازیکن در سال 1982 برابر شوروی به ثبت رسید. او در سال 1983 و در مسابقات مقدماتی یورو، در دو بازی رفت و برگشت به تیم ایتالیا سه گل زد تا پس از این دو مسابقه مورد توجه باشگاه‌های ایتالیایی قرار گیرد. او سرانجام در سال 1990، موفق به حضور به همراه کشورش در یک تورنمنت ملی مهم شد. این بازیکن در جام جهانی 1990، یکی از اعضای کشورش بود و در سه بازی خود در این جام، یک گل به اسکاتلند زد. بازی سوم سوئد در این جام جهانی برابر کاستاریکا، آخرین بازی ملی این بازیکن بود. 52 بازی ملی و هفت گل، آمار این بازیکن در رده ملی بود. او در دوران فوتبالش به «مرد ماراتن» معروف بود. استرومبرگ پس از پایان فوتبال به تجارت پوشاک و تفسیر فوتبال پرداخته است.
از سری خاطرات فوتبالی
یان مولبی؛ مرد فربه لیورپول و تیم ملی دانمارک با سابقه بازی در آژاکس
ابدون پورت، بازیکن متعصبی که پس از نیمکتنشینی، خودکشی کرد؛ از قهرمانی کوپا آمریکا تا شلیک بامدادی
توماس گراوسن؛ مرد تندخوی هامبورگ، شِرِک رئال مادرید و الهامبخش مایک تایسون در دانمارک
