آبی تر از زندگینوازی این چند هفته آخر خیلی زحمت کشید . قدیم که بازی میکرد چه پیستون راست و چه پیستون چپ واقعا یک سروگردن از تمام دفاع راست و چپ های این چند ساله استقلال بهتر بود حتی از خسرو هم بهتر بود . هیچکس یک پنجم کیفیت نوازی سانتر نکرده توی این فوتبال ایران . حداقل از دهه 70 به اینور هیچکس به گرد پای نوازی نمیرسه حتی خسرو و زرینچه . نقطه تاریک نوازی اون پنالتی نیمه نهایی آسیا بود وگرنه همیشه بازیش متوسط به بالا تا عالی بود بازی متوسط یا ضعیف نداشت .
اگر اشتباه نکنم بازی ایران جاماییکا دوستانه دو تا سانتر از وسط زمین تقریبا کشید لعنتی دقیق مثله سانترهای دیوید بکهام اینقدر کات برداشت که انگار توپ داشت مستقیم میرفت توی اوت ولی یهو در نزدیکی های امتداد خط 18 قدم تغییر مسیر میداد و میرفت سمت نقطه پنالتی که هر دوتا سانتر رو فک کنم علی دایی گل کرد . حیف که حقشو توی تیم ملی بهش ندادن . توی استقلال ستاره واقعی بود وزنه بود ولی تیم ملی متاسفانه اندازه لیاقتش بازی نکرد .
