بسم الله رحمان رحیم
تو این مطلب قراره درباره ی یکی از شخصیت های تاریخی مهم در ایران یعنی حسن صباح صحبت کنیم پس اگر برات جذابه این موضوع تا آخر این مطلب همراه من باش =)
اگر وقت کافی برای خواندن ندارید میتونید فقط مقدمه رو بخونید
حسن صباح شخصیتی برجسته در تاریخ ایران و جهان اسلام بود که توانست با استفاده از سیاستهای پیچیده و قدرت نظامی خود، فرقه اسماعیلیان را به یک قدرت مستقل و پرنفوذ تبدیل کند. حکومت او بهویژه بهخاطر استفاده از ترور بهعنوان ابزار سیاسی و دینی شهرت داشت و میراث فرهنگی و تاریخی او هنوز هم در حال بررسی و تحلیل است
ولی بیاید این شخص مهم رو توی زاویه های دیگر بررسی کنیم
زندگینامه
حسن صباح در حدود سال ۱۰۴۸ میلادی در شهر قزوین متولد شد. او در ابتدا به تحصیل علوم دینی و فلسفی پرداخت و در دوران جوانی به مکتب اسماعیلیه پیوست. اسماعیلیه فرقهای شیعه است که در آن توجه زیادی به امامت و وراثت از امامان شیعی دارد، اما از نظر عقیدتی تفاوتهای زیادی با شیعه دوازدهامامی دارد.
حسن صباح پس از مدتی به منطقهٔ قزوین و سپس به نیشابور و دیگر شهرهای بزرگ اسلامی سفر کرد تا آموزههای دینی و فلسفی خود را گسترش دهد. وی در ابتدا در محافل علمی و دینی تأثیر زیادی داشت، اما بعدها تصمیم گرفت که به دنبال تأسیس یک دولت اسماعیلی در ایران باشد.
بنیانگذاری دولت اسماعیلیان
حسن صباح پس از آن که به مکتب اسماعیلیه گروید، به سرعت جایگاه مهمی در این فرقه پیدا کرد. در سال ۱۰۹۰ میلادی، او و پیروانش قلعهٔ الموت را در کوههای شمال ایران تصرف کردند. این قلعه به عنوان مقر اصلی اسماعیلیان الموت در آمد و حسن صباح از آنجا به گسترش قدرت سیاسی و مذهبی خود پرداخت.
حسن صباح در قلعهٔ الموت مرکز فرماندهی خود را ایجاد کرد و این قلعه به یکی از مهمترین پایگاههای اسماعیلیان در ایران تبدیل شد. او در این قلعه بهطور همزمان به آموزش پیروانش و انجام عملیاتهای سیاسی و نظامی علیه دشمنان خود پرداخت.
شیوه حکومتداری حسن صباح
حسن صباح شیوهای کاملاً متفاوت از دیگر حکام زمان خود در پیش گرفت. او با استفاده از تاکتیکهای سیاسی و نظامی خاص، بهویژه ترورهای سیاسی، توانست بهمدت طولانی در برابر نیروهای قدرتمند مخالف خود، از جمله خلافت عباسی و سلجوقیان، مقاومت کند.
یکی از مهمترین ویژگیهای حکومت حسن صباح، استفاده از «حشاشین» یا «اسماعیلیان قاتل» بود. این گروه از افراد آموزشدیده بهعنوان مزدورانی که برای انجام عملیاتهای تروریستی به کار گرفته میشدند، شناخته میشدند. آنها بهویژه برای ترورهای سیاسی در سراسر جهان اسلام شهرت داشتند.
حسن صباح با ایجاد ترس در دل مخالفان خود، توانست وضعیت خود را در مقابل خلافت عباسی، سلجوقیان و دیگر قدرتها تقویت کند. گفته میشود که بسیاری از امیران و فرماندهان مهم زمان خود توسط حشاشین به قتل رسیدند.
ایدههای فلسفی و دینی
حسن صباح بهعنوان یک رهبر مذهبی، باور داشت که تنها امام معصوم قادر به رهبری مسلمانان است. او همچنین معتقد بود که برخی از مسائل دینی باید بهصورت پنهانی و مخفیانه به پیروان آموزش داده شود، زیرا در برخی مواقع، بیان آشکار برخی از آموزهها میتواند باعث فساد و نابودی جامعه شود. در واقع، او نظریهای به نام «تقیه» (مخفیکاری) را در میان پیروانش ترویج میکرد که در آن بسیاری از مسائل و اصول دینی باید در خفا حفظ شود.
از لحاظ فلسفی، او به «فیلسوفان اشراقی» و «فلاسفه باطنی» گرایش داشت و بسیاری از آموزههای فلسفی خود را از آثار اندیشمندان اسلامی مانند ابن سینا و فارابی استخراج کرده بود. در دیدگاه حسن صباح، دانش باطنی و فلسفی از اهمیت زیادی برخوردار بود.
پایان زندگی حسن صباح
حسن صباح در سال ۱۱۲۴ میلادی در قلعهٔ الموت درگذشت. پس از مرگ او، فرقه اسماعیلیه همچنان در منطقهٔ الموت به فعالیت خود ادامه داد. اما پس از مرگ حسن صباح، فرقه اسماعیلیه قدرت خود را از دست داد و در نهایت در قرن ۱۳ میلادی توسط مغولها و پس از حمله هلاکوخان، قلعهٔ الموت به تصرف در آمد و نابود شد.
میراث و تأثیرات
حسن صباح و فرقهٔ اسماعیلیان الموت، حتی پس از گذشت قرنها، همچنان در تاریخ و فرهنگ ایران و جهان اسلام تاثیرگذار باقی ماندهاند. او در تاریخ بهعنوان یک شخصیت پیچیده شناخته میشود که هم طرفداران زیادی داشت و هم دشمنان بسیاری که او را بهعنوان یک تروریست مذهبی و سیاسی میشناختند.
حسن صباح نه تنها در تاریخ ایران، بلکه در تاریخ غرب نیز مطرح است، چرا که بسیاری از داستانهای مربوط به او و اسماعیلیان بهویژه ترورهای سیاسی آنها بهطور گسترده در ادبیات و فرهنگ غربی وارد شد و حتی در برخی از نوشتههای غربی از او بهعنوان «حشاشین» یاد میشود.
اگر انتقادی داشتید توی بخش نظرات برام بنویسید
و اگرم خوشتون اومد حمایت کنید تا بیشتر از این مطالب ببینید
ممنون =)