Chelsea Chelseaسلام .
من الان خودم نزدیک هشت ماه هست مهاجرت کردم اوکراین ( کار میکنم و نه تحصیل ) ، و به نظرم خیلی ساده آدما دو دسته هستن . یا به خانواده وابسته هستن و احساسی هستن ( مثل خودم ) یا آنچنان وابستگی ندارن ، با خانوادشون بد نیستن ولی دوری رو هم خیلی راحت باهاش کنار میان . چون دیدم مث خودم وابسته به خانواده هستی برات میگم ، تو هیچ وقت ، هیچ وقت ، و هیچ وقت نمیتونی این وابستگی رو بهش غلبه کنی . شاید ده سال هم بگذره ولی هر روز که با خانوادت و پدر و مادرت ( مخصوصن مادر ) حرف میزنی ، یاد خونه ، و خاطرات دیوونت میکنه . ایران افتضاحه اوضاعش و جای موندن نیست . توی اروپا یا آمریکا یا هر جای بهتر دیگه ای میشه پیشرفت کرد و موفق بود و مثل انسان زندگی کرد ، ولی برای آدمایی مثه من و تو ، با خنجری در قلب و بغضی در گلو .. پیشرفت میکنی ولی دلتنگی رهات نمیکنه . کاریش هم نمیشه کرد . به هر حال توی این دنیا هر چیزی یه بهایی داره
امیدوارم موفق باشی